بیوگرافی نیکی کریمی :

 نیکی کریمی متولد ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران است. نیکی کریمی بازیگر، کارگردان و یک مترجم ایرانی است.  نیکی کریمی از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را  نیکی کریمی در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌ نیکی کریمی را می‌توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست.  نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند.‍پس از آن،  نیکی کریمی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد. بازی‌اش در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن)((۱۳۷۱)) برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان آورد.در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی  نیکی کریمی در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن»به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. او با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. کریمی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی‌را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با مضمون نازایی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم ««دیوانه‌ای از قفس پرید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت.او برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش خاکستری بازی کرد.در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام «یک شب» را کارگردانی کرد.این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت.کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده است .نیکی کریمی در تله تئاتر خرده جنایت های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد و فیلم دو خواهر را نیز بازی کرد

کارنامه فیلمسازی :
- داشتن یا نداشتن (۱۳۸۲)
- یک شب (۱۳۸۳)
- گریز (۱۳۸۴)(نام فیلم به چند روز بعد تغییر کرد)
- روایت (۱۳۸۸) (دردست ساخت)

فیلم نگار :
- وسوسه
- عروس
- ردپای گرگ
- سارا
- پری
- بوی پیراهن یوسف
- سایه‌به‌سایه
- برج مینو
- روانی
- جهان پهلوان تختی
- دو زن
- بازیگر
- سیب سرخ حوا
- دختران انتظار
- نسل سوخته
- هزاران زن مثل من
- نیمه پنهان
- دیوانه از قفس پرید
- واکنش پنجم
- باج خور
- پرونده هاوانا
- گریز
- چه کسی امیر را کشت؟
- شام عروسی
- نوک برج
- ستاره است
- زن‌ها فرشته‌اند
- چند روز بعد (بازیگری و کارگردانی )(( فیلم توسط موسسه رسانه‌های تصویری در شبکهٔ رسانهٔ خانگی عرضه شد))
- سه زن (منیژه حکمت)
- جعبه موسیقی (فرزاد مؤتمن)
- زن دوم (سیروس الوند)
- دو خواهر
- تله تئاتر خرده جنایت های زن و شوهری (ضبط شده در سال ۱۳۸۷)
- شبانه روز
- محاکمه در خیابان – ۱۳۸۷
- اقای هفت رنگ۱۳۸۸ 
- خیابان بیست و چهارم
- دموکراسی در روز روشن
- سلام بر عشق

 کتاب‌شناسی :
- آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی‌نامه مارلون براندو) [ترجمه]
Intimacy اثر حنیف قریشی [ترجمه]
- نور ماه بر درختان کاج (هایکوی ژاپنی)
- اشعار زنان شاعر چینی (در دست ترجمه)
- داستان های کوتاه حنیف قریشی (احتمال ترجمه در سالهای اینده)
- دکلمهٔ اشعار فروغ فرخزاد (تولدی دیگر)
- کتاب زندگینامهٔ نیکی کریمی توسط بهاره افشاری (بازیگر و طراح لباس )در حال تالیف است

جوایز :
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن (واکنش پنجم)[ دوره ۷ جشن خانه سینما (مسابقه) - سال ۱۳۸۲ ]
- برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن (دیوانه‌ای از قفس پرید)[ دوره ۲۱جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - ۱۳۸۱ ]
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن (نیمه پنهان)[ دوره ۵ جشن خانه سینما (مسابقه) - سال ۱۳۸۰ ]
- با تقدیر از بهترین بازیگر نقش اول زن (دو زن)[ دوره ۱۷ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۷ ]
- نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (روانی)[ دوره ۱۶ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۶ ]
- نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (پری)[ دوره ۱۳ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۳ ]
- نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (سارا)[ دوره ۱۱ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۱ ]
- نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (عروس)[ دوره ۹ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۶۹ ]
خارجی
- جایزه بهترین بازیگر از جشنواره فیلم قاهره (۲۰۰۱) برای بازی در فیلم نیمه پنهان (تهمینه میلانی)[۱]
- جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا (ایتالیا، ۱۹۹۹) برای بازی در فیلم دو زن
- جایزه بهترین بازیگر زن بطور مشترک از جشنواره فیلم سن سباستین (۱۹۹۵) برای بازی در فیلم سارا
- جایزه بهترین بازیگر زن بطور مشترک از جشنواره سه قاره نانت (۱۹۹۵) برای بازی در فیلم سارا

داوری :
- جشنواره فیلم تسالونیکی یونان
- جشنواره رن فرانسه
- خاورمیانه (لبنان)
- جشنواره فیلم دمشق
- جشنواره فیلم لوکارنو ۲۰۰۶
- جشنواره فیلم دهلی ۲۰۰۵
- جشنواره ریجاویک (ایسلند) ۲۰۰۶
- بخش فیلم کوتاه جشنواره فیلم کن
- جشنواره فیلم ازمیر ترکیه
- جشنواره فیلم هند ۲۰۰۸
- جشنواره فیلم دبی ۲۰۰۸
- داور چهارمین دوره جایزه ادبی والس ۱۳۸۷
- داور جشنواره کارلووی واری ۱۳۸۸
.................................................................................................................................................................................................................
مصاحبه با نیکی کریمی :

 از عهده مشکلات فیلمسازی‌ برمی‌آیم
زمانه- هر روز که به جشن پایانی برلیناله  نزدیک می‌شد، تعداد برنامه‌ها، فیلم‌ها، مراسم جانبی و مصاحبه‌های مطبوعاتی با هنرپیشه‌های سرشناسی که به برلین دعوت شده‌اند، نیز افزایش می‌یافت.
اگر کسی قهرمان دو، تنظیم وقت و هم‌چنین صبر و تحمل ایوب‌وار هم باشد و بتواند شب و روز، بدون نیازهای اولیه انسانی مثل خواب و خوراک سرپا بماند، بازهم موفق به دیدن تمامی این برنامه‌ها و شرکت در آن‌ها نمی‌شود. به جرأت می‌توان گفت که حتی پتر کوسلیک، مدیر برلیناله نیزاز تمام جزئیات جشنواره‌اش اطلاع ندارد. وقتی برخی از خبرنگاران پیش او گله کردند که آخر چگونه می‌توان از همه این برنامه‌ها استفاده کرد، با خونسردی و شوخ طبعی که به آن مشهوراست، جواب داد: “من چیزی مثل رئیس یک باغ وحش هستم. در باغ وحش هم حیوانات زیادی وجود دارند. ولی شما تنها آن حیوانی را می‌بینی که مورد علاقه‌ات هست! با این حال همه‌جور جنسی باید آن‌جا باشد”.
مسابقه بهترین فیلم اول
یکی از “جنس”هایی که در برنامه‌های برلیناله گنجانده شده، بخشی است با عنوان “مسابقه بهترین فیلم اول”. دراین بخش کارگردانانی شرکت داده می‌شوند که برای اولین‌بار پشت دوربین قرار گرفته‌اند و نخستین فیلم سینمایی خود را ساخته‌اند. امسال در این بخش ازمسابقه که جایزه‌ای بالغ بر۵۰ هزار یورو برای آن درنظر گرفته‌اند، ۱۷ فیلم شرکت می‌کند.
داوری در مورد گزینش این “بهترین فیلم اول”، به عهده یک هیئت سه نفری گذاشته شده که نیکی کریمی، هنرپیشه ایرانی نیز یکی از اعضای آن است. این فرصت را مغتنم شمردم تا با هنرپیشه پرکارمان که اولین فیلم مستندش را با عنوان “داشتن یا نداشتن” در سال ۲۰۰۱ تهیه کرده، گفت‌وگویی داشته باشم. تعیین وقت مصاحبه با خانم کریمی که می‌بایست از طریق مسئولان جشنواره صورت گیرد، چندان ساده نبود. با این که تقاضای کتبی گفتگو با او را، چند هفته پیش ازآغاز جشنواره برای “دفتر خبرنگاران” برلیناله فرستاده بودم، تا روزسوم فستیوال خبری از “مسئول برگزاری مصاحبه‌ها” مبنی بر رد یا قبول تقاضایم دریافت نکردم. اگر تصادفا یکی از همکارانم را که قرار گفتگویی کوتاه با او گذاشته بود، در راهروهای “مرکز روزنامه‌نگاران” جشنواره نمی‌دیدم، شاید این “مصاحبه” اصلا صورت نمی‌گرفت. آن چه می‌خوانید، حاصل گفتگوی دو نفری ما با خانم کریمی است.
مهاجرت
اولین پرسشی که در این گفتگو مطرح شد، به چگونگی شرکت دادن فیلم‌های غیراروپایی و غیرآمریکایی مربوط می‌شد و این که چرا “به ویژه سینمای آسیا کمتر مورد توجه مسئولین جشنواره قرار گرفته است”. نیکی کریمی در پاسخ، این برداشت را تائید نکرد و گفت: «فیلم‌هایی که در بخش “رقابت بین‌المللی” شرکت داده شده‌اند، فقط از میان کشورهای اروپایی انتخاب نشده‌اند. این امر در بخش مسابقه فیلم‌های اول و دوم هم صدق می‌کند.
او اضافه کرد که: “تا به حال من ۸ فیلم دیده‌ام که بیشترشان از کشورهای چین، تایوان، مکزیک، آرژانتین و کشورهایی از این دست بوده‌اند. گذشته از آن هرجشنواره، سیاست خاص خود را دارد که براساس آن فیلم‌هایش را انتخاب می‌کند. این که یک فیلم باید ارزش هنری هم داشته باشد، یکی از آن معیارهاست. شاید فیلم‌های ارائه شده از آن کشورهایی که منظور شما هستند، از نظرارزش‌های هنری در حد رقابت با فیلم‌هایی که انتخاب شده‌اند، نبوده‌اند.»
از نیکی کریمی سئوال شد که درارزش‌گذاری بریک فیلم و انتخاب آن به کدام یک از ویژگی‌های خود به عنوان زن ایرانی و هنرپیشه‌ای که به تازگی به کارگردانی رو آورده، توجه می‌کند؟ او ضمن این که گفت «همه این جوانب و هیچ کدام شان!» اضافه کرد، این که او زن است و از آسیا می آید و از راه هنرپیشگی و کارگردانی زندگی می‌کند، خصوصیاتی هستند که سعی می‌کند، در قضاوتش نسبت به یک فیلم کمتر دخالت بدهد. آن چه که مهم است، این است که آن فیلم از نظر زیبایی‌شناسی و هنری چگونه ساخته شده است. در واقع فیلم و قدرت و ضعف‌هایش است که باید معیار قضاوت قرار بگیرد و نه برعکس.
خانم کریمی در این گفتگو هم چنین توضیح داد که تا به حال تولیدکنندگان اروپایی و آمریکایی پیشنهادهای متعددی در مورد همکاری و بازی در فیلم‌های “تولید خارج از ایران” به او داده‌اند. ولی او می‌خواهد در ایران، “کشوری که دوست دارد و در آن زندگی می‌کند و با فرهنگ و مردمش آشناست”، کار و بازی کند. کریمی به عنوان مثال از کار جدیدی که در انگلستان در دست تهیه دارد، یاد کرد و گفت، در این فیلم مستند نیز به زندگی و روابط ایرانیان مقیم این کشورو مسئله مهاجرت می‌پردازد تا مسائل مربوط به انگلستان. او سپس از مشکلات بی‌شماری که در ایران به عنوان هنرپیشه و کارگردان با آن‌ها دست به گریبان است، یاد کرد و گفت: «اصولا ایران کشوری نیست که هنرمندان و فیلم‌سازانش بتوانند از دولت و دست‌اندرکاران آن انتظار حمایت و پشتیبانی داشته باشند. تنها کارهایی که آن‌ها می‌کنند، ایجاد مسئله و مشکل است. من، خودم همیشه به تنهایی ازعهده مشکلات فیلم‌سازی و هنرپیشگی‌ام بر آمده‌ام. تنها کاری که زنان ایرانی باید بکنند، مبارزه است. من هم بدون مبارزه به این جا نرسیده‌ام. ما باید تنها روی پای خودمان بایستیم. زن‌های ایرانی می‌دانند که نباید منتظر بمانند تا حق‌شان را به آن ها بدهند. بلکه خودشان با کار وتلاش باید آن را بگیرند».
نیکی کریمی که تا به حال دو کار سینمایی اکران نشده را با عنوان‌های “یک شب” و “چند روز بعد” به پایان برده، نمی‌تواند تصور کند که احتمالا اگر در خارج از کشور زندگی می‌کرد، می‌توانست به موفقیت‌های بیشتری دست یابد. او در این رابطه، خیلی کوتاه گفت: «نمی‌دانم. تا به حال در این موقعیت قرار نگرفته‌ام.»